6 Μαΐου 2008

Mαrlene Dietrich 15 χρόνια από τον θάνατο της

Mαrlene Dietrich- Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΦΟΡΕΣΕ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ

ΞΕΣΗΚΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ & ΑΝΔΡΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ.

« Η μόδα είναι η επιβεβαίωση της ανθρώπινης εξέλιξης» είπε κάποιος κριτικός μόδας. «Ξεχύθηκε από τα σπλάχνα της ανθρώπινης φαντασίας και άλλαξε για πάντα την αισθητική του πλανήτη».

Πολλές ήταν οι γυναίκες που ενέπνευσαν τους σχεδιαστές με το προσωπικό στυλ και την εμφάνισή τους, έγιναν πραγματική πηγή έμπνευσης που συνδύαζαν καλαισθησία με έντονη προσωπικότητα, μέσα σ` αυτές και η Marlene Dietrich.

Άφησε τα σημάδια της στο καλλιτεχνικό στερέωμα και επηρέασε την ίδια τη μόδα συνεχίζοντας να μας συγκινεί, να μας εμπνέει και να παραμένει κάτι περισσότερο από μούσα ακόμα και στις μέρες μας. Τα είδωλα μόδας του 20^ου αιώνα είναι η αφορμή για τη μελέτη της γυναικείας επιρροής πάνω στο τομέα της μόδας.

Βερολίνο 1922…οι τεράστιες διπλές πόρτες στο τέλος της αίθουσας δεξιώσεων ανοίγουν και εμφανίζεται εκείνη, σιωπή…κανείς δεν την είχε δει ποτέ πριν. Περπατά μερικές δεκάδες μέτρα με το αργό καθηλωτικό της περπάτημα σαν να βρίσκεται στη σκηνή.. απόλυτα αισθησιακή. Είναι η Marlene Dietrich. Λεπτή με χυμώδεις καμπύλες, πρόσωπο αγγελικό με τοξωτά φρύδια και πλατινέ μαλλιά έως τους ώμους. Ο Γαλάζιος Άγγελος κερδίζει αμέσως την προσοχή του κοινού και γίνεται ταυτόχρονα αντικείμενο ερωτικού πόθου.

Μαγικό άρωμα…….έτσι την αποθέωναν οι θαυμαστές της. Γεννήθηκε το 1901 και έφυγε από τον κόσμο που την λάτρευε το 1992. Άφησε εποχή με την αισθησιακή ερμηνεία της στην ταινία «Γαλάζιος Άγγελος» και έπειτα θεωρήθηκε δεύτερη Garbo. Της άρεσε η ανδρική γκαρνταρόμπα και ήταν η πρώτη που φόρεσε ανδρικό παντελόνι, επηρεάζοντας πολλές γυναίκες, ενώ πολλά από τα κοστούμια της είχαν φετιχιστικό χαρακτήρα.

Η πρώτη γυναίκα στο κόσμο που ήταν διάσημη επειδή απλώς έτσι γεννήθηκε έπλαθε το μύθο της μέχρι το τέλος της ζωής της. Υποστήριζε δε, την αιώνια νεότητα, ζούσε με ένταση τη κάθε στιγμή και ανέτρεψε τα ήθη.

Ο Στέρνμπεργκ, μεγάλος σταρ σκηνοθέτης της Γερμανίας ήταν ουσιαστικά ο μέντοράς της, αυτός που ανέλαβε να την μυήσει στα φώτα της δημοσιότητας. Όσο για εκείνη, απλά μπήκε στη ζωή του σαν τυφώνας μαζί με όλες τις επιπτώσεις. Η κυρία Στέρνμπεργκ βλέποντας την εμμονή και το πάθος του συζύγου της για την Marlene έκανε αίτηση διαζυγίου κατηγορώντας τον για έλλειψη ενδιαφέροντος. Όσο για τις ερωτικές προτιμήσεις της σταρ πολλά ακούγονταν ιδίως όταν στην ταινία «Marocco» φιλάει στο στόμα μια άλλη γυναίκα. Ο Στέρνμπεργκ βέβαια δε το τόλμησε τυχαία ήξερε ότι στο Βερολίνο η Marlene είχε θαυμαστές και από τα δύο φύλα. Ίσως αυτός να ήταν και ένας από τους λόγους που λάνσαρε το ανδρόγυνο look ιντριγκάροντας του συντηρητικούς της εποχής και σκανδαλίζοντας με τον υπέρογκο αριθμό των εραστών της. Καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου της δε, ο κατάλογος δεν σταμάτησε να εμπλουτίζεται. Ο Γιούλ Μπρίνερ, ΄Εντουαρντ Μάρφου, Κερκ Ντάγλας Αντλάϊ Στίβενσον, Σαμ Σπίγκελ, Μαικ Γουάλτιγκ και ο Χάρι Κου ήταν μερικοί από εκείνους που πέρασαν από τη ζωή της ακόμα και όταν εκείνη δεν ήταν στη πρώτη της νιότη.

Όσο για τον σύζυγό της Rudolf Sieber, τον γνώρισε κατά την διάρκεια των γυρισμάτων του «Tragodie der Liebe» του Joe May. Ο ανοικτός τους γάμος, αποτέλεσε κοινό μυστικό στο Βερολίνο. Το 1924 γεννιέται η μοναχοκόρη τους Μαρία και το γεγονός ότι έγινε μητέρα σόκαρε τους θεατές αλλά και τους ιντρίγκαρε ακόμη περισσότερο.

H Marlene Dietrich μακριά από τις κάμερες ήταν μια αφοσιωμένη μητέρα και αγαπούσε πολύ την κόρη της, της άρεσε να είναι νοικοκυρά, έμενε στο σπίτι ανάμεσα στις περιοδείες της, μεταμορφωνόταν για τους καλεσμένους σε καλή οικοδέσποινα και τους ετοίμαζε γεύματα.

Η δε κινηματογραφική της πορεία, αφού άνοιξε δυναμικά, με την ερμηνεία της στην ταινία Γαλάζιος Άγγελος, συνεχίστηκε κερδίζοντας ακόμη περισσότερους fan με το «Marocco» που ήταν η πρώτη αμερικάνικη ταινία, και στη συνέχεια με την «Ατιμασμένη» που ήταν ή τρίτη της συνεργασία με τον Στέρνμπεργκ. Όλες μέσα σε τέσσερις μήνες ήταν το τριπλό χτύπημα που δεν είχε προηγούμενο στην ιστορία του κινηματογράφου. Όσο για το φιλμ «Sangai Express» με τον Στέρνμπεργκ και πάλι, απλά αύξησε την περιέργεια του κοινού για τη νέα θεά του έρωτα. Το πέμπτο όμως φιλμ του ερωτοχτυπημένου σκηνοθέτη κατέληξε σε αποτυχία και έτσι η σχέση του άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα. Την επόμενη χρονιά το ντουέτο έκανε την τελευταία του προσπάθεια μαζί στο «Ο διάβολος είναι γυναίκα», ήταν η ταινία που το ίδιο τα στούντιο ανακοίνωσε ότι είναι καταστροφική και ότι το κοινό δεν είναι έτοιμο γι’ αυτήν. Πριν καν βγει στις αίθουσες είχε ήδη σηματοδοτηθεί το τέλος της σχέσης σκηνοθέτη-ηθοποιού.

Η Marlene θα λέει πάντα για τον Στερνμπεργκ: Ήταν ο άντρας που ήθελα να ευχαριστήσω περισσότερο. Έξι χρόνια μαζί της τον κατέστρεψαν, αλλά όσο παράξενο κι αν ακούγεται έχτισαν το μύθο του.

Η πρώτη γυναίκα που έβαλε παντελόνι, ήταν αναμφίβολα χρόνια μπροστά από την εποχή της και πέρα από τις επιταγές της μόδας, καθιέρωσε ένα στυλ απόλυτα προσωπικό, σοφιστικέ, και εκλεπτυσμένο. Είτε φορούσε μπερέ, τραγιάσκα ή στρατιωτική στολή είτε ήταν τυλιγμένη στις αιθέριες διάφανες ρόμπες και τα εκλεκτικά της ρούχα, σχεδιασμένα ειδικά γι` αυτήν από κορυφαίους μόδιστρους, η εικόνα της ανταποκρινόταν παντού και παρουσίαζε τον αναλλοίωτο μύθο, της απρόσιτης, απόμακρης, αγέρωχης, μοναχικής, αδέσμευτης γυναίκας μυστήριο.

Διάβολος μαζί με άγγελο, ένα όνειρο ομορφιάς που δεν κατέχεται από κανέναν. Στη δεκαετία του 50 το status της Marlene, ήταν αυτό της πιο γκλάμουρους γυναίκας του κόσμου. Στα 60 της χρόνια έπλεκε κοτσίδα τα μαλλιά και τα στερέωνε σφιχτά στο κεφάλι της με λεπτές χειρουργικές βελόνες, αρνούμενη να γυρίσει την πλάτη στο μύθο που η ίδια είχε φτιάξει για τον εαυτό της.

Στις 6 Μαΐου 1992 η Marlene κοιμήθηκε για πάντα. Ήταν μια ήμερα πριν την πρεμιέρα του Διεθνούς Φεστιβάλ των Καννών, που ήταν αφιερωμένο εκείνη τη χρονιά σε εκείνη: το μύθο, τη γυναίκα, τη σταρ. Τα κιόσκια σε όλο το Παρίσι ήταν γεμάτα με δικές της αφίσες. Αυτό το υπέροχο πρόσωπο έλαμπε μέσα από δεκάδες φωτογραφίες πάνω από εκατοντάδες φωτογράφους, θαυμαστές και περίεργους που περίμεναν για να επιβεβαιώσουν τα ακατανόητα νέα που έλεγαν ότι ο «Γαλάζιος Άγγελος» είχε κλείσει τα φτερά του.