Σταύρου Πλανάκη, Τουρκοκρητική λογοτεχνία- ανθολόγιο.

Σταύρου Πλανάκη, Τουρκοκρητική λογοτεχνία- ανθολόγιο. Μια πρώτη προσέγγιση, Χανιά 2011

Βιβλιοκριτική: Δρ. Παναγιώτης Μιχ. Παρασκευάς, Σχολικός Σύμβουλος Φιλολόγων Ν. Χανίων

Ο φιλόλογος και εκλεκτός συνάδελφος και φίλος  κ. Σταύρος Πλανάκης  εξέδωσε πρόσφατα ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο που αναφέρεται σε μιαν άγνωστη πτυχή της Τουρκοκρατίας αλλά και της Λογοτεχνίας , την πνευματική δημιουργία των Τούρκων της Κρήτης στην Λογοτεχνία και την ποίηση. Ουσιαστικά όπως επιγράφεται και στον τίλτλο αποτελεί μια πρώτη επιστημονική προσέγγιση του θέματος και μια πρώτη θεώρηση – ανθολόγησή του.

Μερικά από τα πρώτα βήματα του Πανεπιστημίου Κρήτης…

Γιώργη Κ. Αλεξανδράκη, Μερικά  από τα πρώτα βήματα του Πανεπιστημίου Κρήτης και άλλες ιστορίες. Μια προσωπική αφήγηση, Ρέθυμνο 2011.

Ο Καθηγητής Πανεπιστημίου Μiami  των ΗΠΑ Γιώργης Κ. Αλεξανδράκης είναι γέννημα και θρέμμα της Κρήτης, του Ρεθύμνου , του Άδελε. Ορφάνεψε το 1941 όταν οι Γερμανοί σκότωσαν τον πατέρα του Κωστή, πρόεδρο της Κοινότητας  Άδελε . Είχε έφεση στα γράμματα και η μάνα του μακαρίτισσα πια  Αρσινόη μπόρεσε με μύριες δυσκολίες να τον σπουδάσει και να γίνει σημαντικός επιστήμονας διεθνούς κύρους ώστε να γίνει Καθηγητής Φυσικής στην Αμερική και να είναι εκ των πρωτεργατών καθηγητών που στελέχωσαν και λειτούργησαν το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο το 1977.

Μικρά Ασία Χαίρε

Μικρά Ασία Χαίρε : 88 χρόνια από τον ξερριζωμό των Ελλήνων της Μ. Ασίας

Φέτος κλείνουν 88 χρόνια από την Μικρασατική Καταστροφή , τη χειρότερη συμφορά που έπληξε το ελληνικό έθνος από την Άλωση και μετά. Το σημαντικότερο στοιχείο της ήταν και παραμένει ακέραιο, η εξάλειψη του Ελληνισμού από την Ανατολή, την καθ’ημάς Ανατολή, όπου έδρασε 3000 και πλέον χρόνια.. Έκτοτε ο Ελληνισμός συρρικνώθηκε στον ελλαδικό χώρο και σταδιακά αποξενώθηκε και από άλλα σημεία στα οποία διαχρονικά ανθούσε, την Πόλη, την Αλεξάνδρεια και αλλού.

Οι πρόσφυγες μέσα από τους Πρεβελάκη και Νενεδάκη

Η Μικρασιατική Καταστροφή και οι πρόσφυγες στο Ρέθυμνο μέσα από το έργο του Π.Πρεβελάκη, Το χρονικό μιας πολιτείας και του Ανδρέα Νενεδάκη, Βουκέφαλοι και Άδεια Ηνιοχείας.

Η ιστορία των Μικρασιατών προσφύγων στο Ρέθυμνο είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει την έρευνα όχι μόνο στο επίπεδο των αρχειακών δεδομένων[1] αλλά και στο λογοτεχνικό επίπεδο, εφόσον η πεζογραφία του Μεσοπολέμου καθώς και νεότερα έργα μπορούν να δώσουν μιαν απτή εικόνα του θέματος της Καταστροφής και κυρίως των πρώτων χρόνων των  προσφύγων στη νέα πατρίδα. Ειδικότερα τώρα το θέμα των προσφύγων της Μ.Ασίας στο Ρέθυμνο του 1922 είναι ουσιαστικά ανέγγιχτο τόσο στο θέμα των ιστορικών μελετών όσο και στο επίπεδο της λογοτεχνίας.

Υπό την σκιάν της Χρυσης Πλατάνου

Η μικρή ιστορία μιας γειτονιάς της Μητρόπολης

Είχα την τύχη να δω το φως του ήλιου και να μεγαλώσω σε ένα μικρό στενό    του Ρεθέμνους, την οδό Χαιρέτη. Είναι  μια μικρή  οδός αφιερωμένη στη μνήμη των Επαναστατών αδελφών Χαιρέτη, που αγωνίστηκαν το 1841 για την ελευθερία της Κρήτης. Η μικρή αυτή γειτονιά στα  παιδικά  μου  χρόνια ήταν στρωμένη με χώμα, δεν είχε αποχέτευση και όλα όσα αποτελούν τη σήμερα σύγχρονη ζωή. Κάποια σπίτια και το δικό μου, είχαν πηγάδια μέσα στο σπίτι, αυλή δεν υπήρχε ούτως ή  άλλως. Σε μερικά, πάλι, μέσα στο σπίτι κάποιοι ανάτρεφαν κότες και κουνέλια. Διέσωζε λοιπόν ως το 1975 περίπου  μιαν εικόνα του παλιού Ρεθέμνους, ίσως της Τουρκοκρατίας.

Ένα άγνωστο ποίημα του Γιώργη Καλομενόπουλου

Ερευνώντας παλιές εφημερίδες του Ρεθύμνου της περιόδου του Μεσοπολέμου έπεσα πάνω σε ένα ποίημα του 1923 του Γιώργη Καλομενόπουλου που δεν συμπεριλαμβάνεται στην έκδοση του 1964. πρόκειται για ποίημα αφιερωμένο στους επιστρέφοντες αιχμαλώτους της Μικρασιατικής εκστρατείας στο Ρέθυμνο και δημοσιεύτηκε στην «Δημοκρατία» του Ν. Ανδρουλιδάκη στις 28 Απριλίου 1923. Είναι ένα λυρικό ποίημα που με λίγους στίχους λέει όλη την αλήθεια για τον αγώνα στη Μικρασία και την προδοσία. Ο τίτλος είναι : «Όπως μας έρχονται» και δημοσιεύεται μαζί με ένα ποίημα του Γιώργη Γεωρβασάκη με τίτλο «Ο Γυρισμός». Και τα δύο ποιήματα αυτά συνοδεύονται από δύο φωτογραφίες αιχμαλώτων. Παραθέτομε τη φωτογραφία της εφημερίδας με τα εν λόγω ποιήματα.

Γιώργη Καλομενόπουλου, Όπως μας έρχονται

Πλατεία Ρεθυμνίων Μικρασιατών

Με αφορμή την συνεχιζόμενη αρθρογραφία σχετικά με το ποια ονομασία θα πρέπει να λάβει η νέα πλατεία στο τζαμί της νερατζές και ιδίως μετά τις πολύ σοβαρές και αξιόλογες προτάσεις των φίλων Γιώργη Φρυγανάκη και Κ.Η Παπαδάκη έρχομαι κι εγώ να τις ενισχύσω. Πολλά ιστορικά δικαιολογητικά δεν θα φέρω, όμως θα προσθέσω τις μνήμες μου ως εγγόνι Μικρασιατών παππούδων, ως παιδί που γύριζε τα στενά της παλιάς πόλης και περνούσε από σπίτια στα οποία κατοικούσαν πρόσφυγες, φίλοι και γνωστοί των δικών μου παππούδων

Τα προσφυγικά σπίτια του Τσεσμέ

Τα τελευταία προσφυγικά σπίτια που διασώζονται μέχρι σήμερα στον Τσεσμέ του Πλατανιά στο Ρέθυμνο δεξιά στο δρόμο όπως πηγαίνουμε για το Αρκάδι.

Οι φωτογραφίες είναι από το βιβλίο του Παναγιώτη Παρασκευά » Οι πρόσφυγες του ανατολικού Ρεθύμνου

Οι Βουκέφαλοι και Άδεια Ηνιοχείας

Όψεις της ιστορίας του Ρεθύμνου στα έργα του Ανδρ. Νενεδάκη, Οι Βουκέφαλοι και Άδεια Ηνιοχείας.

Ο Ανδρέας Νενεδάκης είναι ένας ρεθεμνιώτης καταξιωμένος και αναγνωρισμένος συγγραφέας με πολύπλευρο έργο . Γεννήθηκε το 1918 και  ανδρώθηκε στο Ρέθυμνο κατά το Μεσοπόλεμο και συμμετείχε στο Έπος της Αλβανίας το 1940. Κατόπιν βρέθηκε στη Μέση Ανατολή όπου έλαβε μέρος στην ανταρσία του στρατού εκεί και  καταδικάστηκε σε θάνατο. Έκτοτε τον ακολουθούσε η αριστερή του πολιτική άποψη με αποτέλεσμα να εξοριστεί και γενικά να περάσει δύσκολες στιγμές.