Ο παππούς Μιχαήλ, ο εγγονός Λάκης, από το Μιχαήλ, Μιχαλάκης, Λάκης. Ο παππούς με την εξυπνάδα του και τον κόπο του, από θερμαστής σε καρβουνιάρικο έγινε καραβοκύρης και ο υιός του ο Δημοσθένης, ο πατήρ του Λάκη, εκμεταλλευόμενος την μαγιά, έγινε εφοπλιστής. Ο δε Λάκης έγινε μόνιμος φοιτητής οικονομικών – χρηματιστηριακών, εις ιδιωτικόν πανεπιστήμιον του εξωτερικού, μια και το χρήμα έτρεχε. (more…)
Κάποτε ήμουν στην εκκλησία και ο ιερέας έκανε μια ευχή, που ανάμεσα στα άλλα έλεγε «….να μας προστατεύει Ο Θεός από λοιμό, λιμό, σεισμό και καταποντισμό…». Ένας υπερήλικας που στεκόταν δίπλα μου χαμογέλασε και μου είπε «άκου ο παπάς μπερδεύτηκε και είπε δυο φορές την ίδια λέξη». Δυστυχώς ο παπάς δεν μπερδεύτηκε, μίλησε σωστά, αλλά ο υπερήλικας, όπως υποτίθεται και εμείς, που έχουμε μια γνώση αρχαίων ελληνικών, δεν μπορούμε να καταλάβουμε την αλεξανδρινή ελληνική γλώσσα στην οποία τελείται η λειτουργία στην εκκλησία. (more…)
Η μοναξιά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 90′, θα μπορούσε κάλλιστα να απεικονισθεί στον πίνακα “Nighthawks”, ή αλλιώς “Νυχτοπούλια”, του Edward Hoper. Τέσσερις άνθρωποι κάθονται γύρω από ένα μπαρ. Όλοι βυθισμένοι στις σκέψεις τους, ενώ είναι τόσο κοντά ο ένας στον άλλο. Η τζαμαρία χωρίζει το θεατή, που βρίσκεται στο νυχτερινό δρόμο, από την παρέα. Επιβεβαιώνει αυτό που είναι γνωστό σε όλους μας: τη μοναξιά της πόλης και καθώς επίσης το γεγονός ότι, η εγγύτητα δεν είναι συνώνυμη της οικειότητας. Αντιθέτως, η μοναξιά είναι ακόμα πιο έντονη ανάμεσα στο πλήθος. (more…)
Στο τελευταίο βιβλίο μου «Οίκοι ανοχής στην πολιτεία της ανοχής» προκειμένου να καλύψω ένα χρονικό διάστημα, για το οποίο δεν έβρισκα ιστορικές πηγές, κατέφυγα στους Ρεθεμνιώτες λογοτέχνες. Ανάμεσα σ΄ αυτούς είναι και ο αγαπημένος μου, ο απροσκύνητος Γιάννης Δαλέντζας, του οποίου αποσπάσματα από τα σχετικά διηγήματα του δημοσιεύω στο βιβλίο μου. Εκτός από τις αναφορές του για την γυναικεία πορνεία στο Ρέθυμνο ο Γιάννης Δαλέντζας είναι ο μοναδικός Ρεθεμνιώτης συγγραφέας, που τολμά και κάνει αναφορά στο έργο του στο θέμα της παιδεραστίας. (more…)
Αυτός είναι ο πανηγυρικός της 28ης Οκτ του θεολόγου του Γυμνασίου Σαγεΐκων.
Αναγνώστηκε από τον άμβωνα στην εκκλησία και έμειναν όλοι άφωνοι
«Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα!»
Του Γιώργου Μάλφα, θεολόγου (malfasg@gmail.com)
Εβδομήντα χρόνια μετά…
Γιορτάζεις την Εθνική Αντίσταση του Λαού μας, τραγουδάς «γυναίκες Ηπειρώτισσες», υψώνεις αμήχανα σημαίες, χορεύεις από κεκτημένη συνήθεια στις πλατείες… Φέτος όμως, δυσκολεύεσαι να πεις το «ΟΧΙ». Δεν είσαι σίγουρος, αμφιβάλλεις. Φοβάσαι τους συνειρμούς, τις πιθανές παρεξηγήσεις. Τρέμεις τις συνέπειες… (more…)
Το Σάββατο στις 16 Ιουνίου βρέθηκα σε μια συναυλία στη φορτέτζα, που διοργάνωσαν το Γυμνάσιο Ατσιποπούλου, το Γυμνάσιο Επισκοπής ο πολιτιστικόs σύλλογοs Ατσιποπούλου και η πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Παρακολουθούσα και συμμετείχα με τους υπόλοιπους θεατές ακολουθώντας τους ρυθμούς και τα προσεκτικά διαλεγμένα τραγούδια σιγοτραγουδώντας. Πάνω στην ευφορία από τους ήχους της μουσικής και τις εξαιρετικές ερμηνείες από την χορωδία των περίπου 65! Ατόμων που συμμετείχαν σ’ αυτήν, αναρωτήθηκα αν, εγώ με τους υπόλοιπους θεατές, είμαστε οι τυχεροί που βρεθήκαμε σε μια τόσο εξαιρετική συναυλία, σε ένα πραγματικά υπέροχο χώρο, η μήπως οι υπόλοιποι Ρεθυμνιώτες ήταν άτυχοι που δεν ήρθαν να την παρακολουθήσουν; (more…)
Θα θυμάστε τον ουχί τυχόντα βασιλέα της Σπάρτης Αγησίλαο. Όταν οι Έλληνες ζητούσαν χρήματα από τους Πέρσες για να σκοτώνονται μεταξύ τους, είπε το καίριο: «Αθλιωτάτους είναι τους Έλληνας, ότι βαρβάρους κολακεύουσιν ένεκεν αργυρίου» (όρα και τα σημερινά θλιβερά μνημόνια). Έδειξε τότε ότι κατέχεται από Πανελλήνιον πνεύμα και άκρως ευαίσθητη ελληνική υπερηφάνεια. Μέγα δίδαγμα για κάθε Έλληνα και μάλιστα βουλευτή!!! (more…)
Όλοι μας ξέρουμε τα τεράστια προβλήματα που έχει η χώρα μας, και που την κάνουν περίγελο στα μάτια, όχι μόνο των ευρωπαίων, αλλά και όλου του κόσμου γενικότερα. Τον τελευταίο καιρό όμως έχουμε βαλθεί να τρελάνουμε όλο τον κόσμο εντελώς διαφορετικά. Μέσα από τον αθλητισμό! (more…)
Ο σοφός λαός μας λέει παροιμίες, γνωμικά, φιλοσοφίες και αποφθέγματα που τσακίζουν κόκαλα στην κυριολεξία. Ένα από αυτά λέει και τον παραπάνω τίτλο του άρθρου.. «φωνή λαού, οργή θεού». Οι εκλογές πέρασαν στην ιστορία και μαζί τους ο ελληνικός λαός με οργή θεού έστειλε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και τον δικομματισμό, που για 38 ολόκληρα χρόνια από τη μεταπολίτευση και μετά λυμαινόταν τον τόπο χωρίς έλεος, με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα για την πατρίδα μας. (more…)
Κατ’ αρχήν το παραστρατιωτικό παράγγελμα «εγέρθητο» όπως επιβλήθηκε από άνδρα της «Χρυσής Αυγής», απομακρύνεται από τη γραμματική πειθαρχία της λέξης, τόσο σε επίπεδο κλίσης, όσο και αριθμού αναφοράς, ακριβώς γιατί επιχειρεί να υποτάξει τους αποδέκτες του σε μια άλλη εξωγλωσσική πειθαρχία: Αυτήν της ιαχής της αγέλης (more…)
Δημιουργήστε ένα δωρεάν ιστότοπο ή ιστολόγιο στο WordPress.com.
Άγονη γραμμή 