Άγονη γραμμή

1 Απριλίου 2020

«Μια βόμβα που την έλεγαν Λάκη».

Filed under: Παπαδάκης Χαρίδημος Α. — Άγονη Γραμμή @ 6:54 μμ
Tags:

πλοίο

Ο παππούς Μιχαήλ, ο εγγονός Λάκης, από το Μιχαήλ, Μιχαλάκης, Λάκης. Ο παππούς με την εξυπνάδα του και τον κόπο του, από θερμαστής σε καρβουνιάρικο έγινε καραβοκύρης και ο υιός του ο Δημοσθένης, ο πατήρ του Λάκη, εκμεταλλευόμενος την μαγιά, έγινε εφοπλιστής. Ο δε Λάκης έγινε μόνιμος φοιτητής οικονομικών – χρηματιστηριακών, εις ιδιωτικόν πανεπιστήμιον του εξωτερικού, μια και το χρήμα έτρεχε.

Εκεί, στην αφασία του εις τας Ευρώπας, ο Λάκης ακούει στη παμπ το βράδυ ότι τα σύνορα στην Ελλάδα και τας Ευρώπας κλείνουν λόγω πανδημίας.

-Αμαν χάνουμε τα μπάνια! Τι θέλω εδώ στο ψοφόκρυο. Δεν παίρνω τη γκομενίτσα μου τη Ντόλη  να πάμε στην Ελλάδα να την αράξουμε μέχρι να περάσει η αρρώστια.

-Μάμυ πες στο ντάντυ ότι έρχομαι Ελλάδα και να πει στον κυρ Παναγιώτη και στην κυρά Μαρία στο νησί να ετοιμάσουν την βίλλα, γιατί όλα έκλεισαν εδώ πέρα.

– Ότι πεις καμάρι μου.

Τα εισιτήρια βρέθηκαν αμέσως ως VIP παρακαλώ και ας κτυπιόταν ορισμένοι στις λίστες αναμονής της πρεσβείας. Τις το διάολο τα χουμε τόσα βαπόρια .

Ντιν! Ντον! άφιξη αεροπορικής εταιρείας Χ. Παρακαλούνται οι κύριοι επιβάτες που αφίχθησαν να μεταβούν άμεσα στις οικίες τους, όπου παρακαλούνται να παραμείνουν εντός αυτών επί δεκαπενθήμερον και σε περίπτωση πυρετού κλπ να επικοινωνήσουν με τον ιατρό τους. Οι παραβάτες θα τιμωρούνται με πενταετή φυλάκιση και πρόστιμο.

Λέει ο Λάκης.Τι λένε οι μ@λ@κες. Δηλώνει οικία την βίλλα στο νησί περνάει από τα βόρεια προάστια φιλιά στη μαμά, φιλιά στο μπαμπά γεμίζει και την τσέπη χρήμα και φύγαμε για το νησί με το πλοίο της γραμμής, έτσι για να δούμε και το ανοιξιάτικο ηλιοβασίλεμα  στη θάλασσα μετά της γκομενίτσας.

Ξάπλες, μάσες, βόλτες στο νησί με τη Ντόλη και να η κυρά Μαρία να ξεσκατίζει και να μαγειρεύει και να ο κυρ Παναγιώτης να κουβαλάει από το μποστάνι στα παιδιά.

Γέλαγε ο Λάκης, κοίτα ρε πως περνάμε μπέικα στην καραντίνα και  τα κορόιδα φοβούνται.

Κάπου εκεί έρχεται ο πυρετούλης, το πρώτο γκουχ, το πρώτο πονάκι στο στήθος και ο Λάκης χέστηκε από το φόβο του.

-Γιατρό!

-Δεν έχουμε γιατρούς στο νησί μόνο τον αγροτικό. Σήμερα κάνει γυροβολιά στα πίσω χωριά και θα έλθει αύριο.

-Ρε κυρά Μαρία τηλεφώνα στη μάνα μου να έλθει να με πάρει, πεθαίνω!.

Την άλλη μέρα έρχεται ο γιατρός ακούει το ιστορικό, τους ρίχνει ένα ομαδικό χέσιμο και ειδοποιεί τις αρχές ‘Ερχεται το αεροπλάνο μαζεύει την  βόμβα που έσκασε στο νησί, ήτοι τον Λάκη μετά της παρέας του και τους τρέχει στην Αθήνα εννοείται σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Πως το διάολο βρίσκουν αμέσως, αεροπλάνα και θέσεις στα νοσοκομεία αυτοί οι VIP δεν μπορώ να καταλάβω. Λες το χρήμα; Μπα!

Αγαπητέ κύριε Δημοσθένη προσπάθησες να βοηθήσεις το παιδί σου, το καλόμαθες με τα όλα του, τις γλώσσες του, τις σπουδές του το χρήμα του. Ένα πράγμα δεν του έμαθες τι θα πει φιλότιμο.

Αγαπητέ Λάκη! Πρώτον οι πανδημίες δεν κοιτάζουν πλούσιους και φτωχούς. Δεύτερον είσαι εγκληματίας γιατί μετέφερες μια πανδημία στο νησί. Τρίτον μπορεί στο πανεπιστήμιο να έμαθες για τα ομόλογα, τα φαντς και όλα τα σχετικά, που βοηθούν να κλέβεις το χρήμα από τους μεροκαματιάρηδες αλλά δεν έμαθες να είσαι ατομικά υπεύθυνος. Δεν σκέφθηκες την κυρά Μαρία που σε ξεσκάτιζε, τον κυρ Παναγιώτη που σε τάιζε, τους φίλους σου τις τέως γκομενίτσες στο νησί ή τους βλέπεις όλους αναλώσιμους. Μάθε κάτι από τη πλέμπα. Όταν έχουμε ομαλότητα και ειρήνη πλακωνόμαστε μεταξύ μας αντί να πλακώνουμε εσάς και εσείς τα κονομάτε. Όταν όμως δούμε τα ζόρια, μας πιάνει το φιλότιμο, η ατομική μας υπευθυνότητα γίνεται συλλογική υπευθυνότητα, γινόμαστε μια γροθιά και πάντα τα καταφέρνουμε.

ΥΓ Η ιστορία και τα πρόσωπα είναι εντελώς φανταστικά.

1-4-2020 Νταραμανελίτης

Σχολιάστε »

Δεν υπάρχουν σχόλια.

RSS feed for comments on this post.

Σχολιάστε

Blog στο WordPress.com.