Ο παππούς Μιχαήλ, ο εγγονός Λάκης, από το Μιχαήλ, Μιχαλάκης, Λάκης. Ο παππούς με την εξυπνάδα του και τον κόπο του, από θερμαστής σε καρβουνιάρικο έγινε καραβοκύρης και ο υιός του ο Δημοσθένης, ο πατήρ του Λάκη, εκμεταλλευόμενος την μαγιά, έγινε εφοπλιστής. Ο δε Λάκης έγινε μόνιμος φοιτητής οικονομικών – χρηματιστηριακών, εις ιδιωτικόν πανεπιστήμιον του εξωτερικού, μια και το χρήμα έτρεχε. (more…)
Κάποτε ήμουν στην εκκλησία και ο ιερέας έκανε μια ευχή, που ανάμεσα στα άλλα έλεγε «….να μας προστατεύει Ο Θεός από λοιμό, λιμό, σεισμό και καταποντισμό…». Ένας υπερήλικας που στεκόταν δίπλα μου χαμογέλασε και μου είπε «άκου ο παπάς μπερδεύτηκε και είπε δυο φορές την ίδια λέξη». Δυστυχώς ο παπάς δεν μπερδεύτηκε, μίλησε σωστά, αλλά ο υπερήλικας, όπως υποτίθεται και εμείς, που έχουμε μια γνώση αρχαίων ελληνικών, δεν μπορούμε να καταλάβουμε την αλεξανδρινή ελληνική γλώσσα στην οποία τελείται η λειτουργία στην εκκλησία. (more…)
Σκηνή πρώτη
Μεσοαστικό σπίτι, με σκαλιστούς καναπέδες και τραπεζαρία, πολυελαίους και γενικά το καρακίτς της νεoπλουτιάς. Γύρω από το τραπέζι μπαμπάδες, μαμάδες, μπατζανάκια, συμπεθέροι, κουτσούβελα με τάμπλετ και κινητά.
Η οικοδέσποινα ετών εξήντα, με μαλλί, αυτό το μωβ – άσπρο που δείχνει αρχοντιά, τρίτη γενιά πρόσφυγας, που γύριζε μικρή ξυπόλητη με μια φέτα ψωμί με πελτέ, παντρεύτηκε έμπορο, που τα κατάφερε τον καιρό του όλοι μαζί τα φάγαμε. Το ανταλλάξιμο προικώο, από αμμούτσα έγινε οικόπεδο και από οικόπεδο έγινε ξενοδοχείο. (more…)
Σύνδεσμος Φιλολόγων Ρεθύμνου, Παρουσίαση του βιβλίου της Αγγέλας Καστρινάκη
«Και βέβαια αλλάζει». Αφήγημα για τη Μεταπολίτευση
«Η Τέχνη είναι ένα σχόλιο πάνω στην πραγματικότητα, πως η πραγματικότητα δεν μπορεί να νοηθεί ως τετελεσμένη, αν δεν δευτερολογηθεί από ένα τέτοιο σχόλιο τέχνης». Γιώργος Χειμωνάς, »Βιογραφία της Όρασής μου».
Σχόλιο τέχνης για την πραγματικότητα της εφηβείας της ιδωμένης από χρονική απόσταση και φιλτραρισμένης από τη γνώση και τις εμπειρίες το τελευταίο βιβλίο της Αγγέλας Καστρινάκη «Και βέβαια αλλάζει» Αφήγημα για τη Μεταπολίτευση από τις εκδόσεις Κίχλη. Με σπουδές Κλασικής Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθηγήτρια σήμερα της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας και πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης η Αγγέλα Καστρινάκη (more…)
Η μοναξιά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 90′, θα μπορούσε κάλλιστα να απεικονισθεί στον πίνακα “Nighthawks”, ή αλλιώς “Νυχτοπούλια”, του Edward Hoper. Τέσσερις άνθρωποι κάθονται γύρω από ένα μπαρ. Όλοι βυθισμένοι στις σκέψεις τους, ενώ είναι τόσο κοντά ο ένας στον άλλο. Η τζαμαρία χωρίζει το θεατή, που βρίσκεται στο νυχτερινό δρόμο, από την παρέα. Επιβεβαιώνει αυτό που είναι γνωστό σε όλους μας: τη μοναξιά της πόλης και καθώς επίσης το γεγονός ότι, η εγγύτητα δεν είναι συνώνυμη της οικειότητας. Αντιθέτως, η μοναξιά είναι ακόμα πιο έντονη ανάμεσα στο πλήθος. (more…)
Μετά τις ξεναγήσεις στην ανατολική και στη δυτική ακτογραμμή του Ρεθύμνου το 2013 και στην Παλιά Πόλη από το 1985, ήρθε και η σειρά μιας νέας περιήγησης, με θέμα την ευρωπαϊκή ιστορία του Ρεθύμνου το περασμένο Σάββατο 21 Μαρτίου. Η ξενάγηση αυτή ζητήθηκε καταρχήν για δέκα συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς στο πρόγραμμα Teachers 4 Europe (υπεύθυνη η συνάδελφος Σχολική Σύμβουλος Χαρά Ανδρεάδου), αλλά την παρακολούθησαν συνολικά 55 εκπαιδευτικοί, πολίτες του Ρεθύμνου αλλά και Ευρωπαίοι επισκέπτες, ενώ η λίστα αναμονής αναμένουν άλλοι 11. Ο εμψυχωτής της οφείλει ευχαριστίες στον Σύλλογο Κατοίκων Παλιάς Πόλης και ιδιαίτερα στους Θωμά Κρεβετζάκη και Κώστα Ανδρώνη για τη χορηγία του φυλλαδίου του προγράμματος που διανεμήθηκε, στο Τοπικό Τμήμα Δυτικής Κρήτης της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας και στον Γιώργο Καλούδη για τη διάθεση του εκθεσιακού της χώρου ως τελευταίας στάσης και χώρου διενέργειας της προβολής, στις εκδόσεις Mediteraneo και στη Στέλλα Καλογεράκη για την προσφορά υλικού και στους Νίκο Παπαλεξάκη, Στέλιο Δασκαλάκη και Αναστασία Πλατύραχου για την ξενάγηση σε επιμέρους στάσεις.
ΣΤΑΣΗ 1Η. Δημοτικός Κήπος. Τόσο ο υφιστάμενος Κήπος όσο και οι τέσσερις προγενέστεροι (προ του 1850 στον Κάτω (more…)
Γράφω και σβήνω επιτύμβια,
στης νοερής ταφόπλακάς σου
το παλίμψηστο
απ’ τη στιγμή που έφτασε
η μαύρη αγγελία!…
* * *
Τέλειωσε της ελπίδας το σχοινί
και σου ’μεινε στο τέλος το σχοινίασμα! (more…)
Ένα ταξίδι, με τους διαφορετικούς του Ρεθύμνου, στην ιστορία της ψυχικής υγείας στην Κρήτη
Βιβλιοκριτικές: ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
www.ret-anadromes.blogspot.com
Ναι, τα «Σπουργίτια τού Ρεθύμνου» θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος τού τελευταίου βιβλίου τού φίλου Χαρίδημου Ανδρ. Παπαδάκη, αφού αναφέρεται σε τύπους μοναχικούς, που περιφέρονται μονίμως ανά τους δρόμους τής πόλης, αναζητώντας μερικά ψίχουλα τροφής και αγάπης σαν και τα σπουργίτια στις άγριες μέρες τού χειμώνα. Τον διατήρησε, γι’ αυτό, ως τίτλο τού ειδικού κεφαλαίου τού βιβλίου του, του σχετικού με τους περιθωριακούς τύπους τού Ρεθύμνου. Ο γενικός τίτλος τού βιβλίου «Οι Διαφορετικοί» έχει, πάντως, πολύ ευρύτερη σημασία, αφού περιλαμβάνει το σύνολο των ψυχασθενών και επεκτείνεται, περαιτέρω, και σε άλλες περιπτώσεις ψυχικά ασθενών, όπως, για παράδειγμα, στους «κατά Χριστόν σαλούς» [που, όμως, διευκρινίζω, είναι για τα μάτια των ανθρώπων ψυχικά ασθενείς, αλλά δεν είναι (πβ. τον Τρελογιάννη τής εποχής μας)], ακόμα και σε αυτούς τους φυσιολογικούς, που παρεκκλίνουν, όμως, «κάπου», του (more…)
Ό Δανιήλ Κουφάκης (κατά κόσμον Νικόλαος), γεννημένος στα Σελλιά της επαρχίας Άγιου Βασιλείου το 1826, εισήλθε πολύ ενωρίς, σε ηλικία μόλις πέντε ετών, στη Μονή Άγιου Ιωάννου Πρέβελη, όπου και έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Σε βιογραφικό σημείωμα το όποιο συνέταξαν μετά τον θάνατο του, αναφέρεται ότι μόνο με ατομική προσπάθεια καί μελέτη καλλιέργησε και τελειοποίησε τις γραμματικές γνώσεις του. Όπως φαίνεται και από το ύφος των επιστολών πού δημοσιεύονται, αλλά και από το παραϋμνογραφικό ποίημα πού συνέθεσε για τους ήρωες καί μάρτυρες του Όλοκαυτίόματος του Αρκαδίου, ό Κουφάκης κατέχει σε υψηλό βαθμό τη γλώσσα – σε σχέση πάντα προς τις συνθήκες κάτω από τις όποιες απέκτησε την οποία ήταν παιδεία του. (more…)
Άγονη γραμμή 